HORTAS DA VILA - BOGUELA " ALFOBRE " e SONHO
A Boguela nome de " horta " situada pouco adiante da antiga ponte da Ribeira de Moninho, no antigo percurso para os Sobrais de Baixo e de Cima, seguindo ao longo da Ribeira da Pampilhosa, desde a " Foz da Moira " , ou " Fordamoira " como se pronunciava.
As terras da Boguela , ficavam numa ladeira tão empinada que parecia impossível , construir-se ali qualquer " batoréu", por isso , foi deixado aos pobres sem terra , a possibilidade de tentarem arranjar ali qualquer fonte de " renovo". O resultado foram centenas de socalcos de minguadas dimensões. cuja construção causa espanto ,pelo sacrifico exigido,à avista da " horta da Boguela" ,os socalcos do Douro parecem " brincadeira".
Um dos " ocupantes" mais conhecidos da boguela o nosso avô paterno João Carloto, que ali construiu uma rude " moradia " de madeira , onde passava grande parte do tempo, estava quase sempre por aquelas bandas . dada sua dificuldade em andar, poupava o sacrifício e horas de caminho da Vila para lá.
Água era pouca a que se encontrava era tirada de fundos poços por " baldes" ou picotas. E deixada escorrer por regos ou levadas,segundo a gravidade e regar as hortinhas encosta abaixo . até as margens da ribeira , na " baja da Boguela".
No cimo da lomba, num sitio chamado chã de ferro, tentaram os Simões do " Munho", fabricar cal , a partir dos seixos recolhidos na cascalheira da ribeira. Construiram forno, tentaram " derreter " os seixos,em vão. Assim se esfumou o " sonho " da cal, mas ficou memória.
Da boguela a paisagem é grandiosa. Um dia destes, voltei lá, nem viva alma, só silencio e destruição, provocada pelo dantesco incêndio de 2017. Sozinho parecia ouvir a fala dos antigos " hortelãos " A tia da Misericórdia Tia do Luís, a Ti Conceição , Os da Ponte de Moninho. os do Munho. as criadas da viúva de Luís Nunes.Nada , de tudo resta esta memória também ela " condenada" ao olvido, não falta muito.
A boguel " era " assim